ഉച്ചമയക്കത്തിനിടയില്‍...

"ഭൂതനാഥ സദാനന്ദ
സര്‍വ്വഭൂത ദയാപര
രക്ഷ രക്ഷ മഹാബാഹോ  
ശാസ്തേ തുഭ്യം നമോ നമ:"

അടുത്തുള്ള ഗ്രാമക്ഷേത്രത്തിലെ അഖണ്ഡനാമയജ്ഞത്തിലെ പ്രാര്‍ത്ഥനമന്ത്രങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു ഞാനങ്ങനെ കിടന്നു. വൃശ്ചികമാസത്തിലെ ഉച്ചനേരങ്ങള്‍ എനിക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്. രാവിലത്തെ തണുപ്പിനു ശമനമേകുന്ന ഭൂമിയിലെ ഇളം ചൂടും നീലവര്‍ണ്ണമണിഞ്ഞ ആകാശവും ആസ്വദിച്ചങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് എന്‍റെ ഇഷ്ടവിനോദങ്ങളില്‍ ഒന്നാണ്. റോഡിലൂടെ പായുന്ന ബൈക്കിന്റെയും മറ്റു വാഹനങ്ങളുടെയും ഒച്ചയും നിലമ്പൂര്‍-ഷൊര്‍ണൂര്‍ വണ്ടിയൂടെ ശബ്ദവും കിളികളുടെ കളകളാരവവുമെല്ലാം ഉച്ചമയക്കത്തിന് താരാട്ടു പാടി.

(മോഡല്‍: എന്‍റെ ഏട്ടന്റെ മകള്‍ അംഗിത)

ചെറുപ്പകാലത്ത് എനിക്ക് വീട്ടുകാരുടെയാരുടേയും ഉച്ചക്കുള്ള ഉറക്കം ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. സ്കൂള്‍ ഇല്ലാത്ത ദിവസങ്ങളില്‍ അധികവും ഞങ്ങള്‍ തറവാട്ടിലാകും. വെയിലാറുന്നത് വരെ ഇന്നത്തെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ വല്ല "ഇന്‍ഡോര്‍ ഗെയിംസ്" കളിച്ചിരിക്കുകയാണ് അന്നത്തെ പരിപാടി. മുതിര്‍ന്നവര്‍ എല്ലാവരുമൊന്നും ഉറങ്ങാറില്ല. എങ്കിലും അടുക്കളപണി കഴിഞ്ഞു അമ്മയും ചെറിയമ്മമാരും ചെറിയ ഒരു പൂച്ചയുറക്കം നടത്താറുണ്ട്. അച്ഛനും അപ്ഫന്‍മാരും ചിലപ്പോള്‍ ഉറങ്ങുകയോ അല്ലെങ്കില്‍ കൃഷിക്കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയോ ആവും. മുത്തശ്ശി നാരായണീയമോ ഭാഗവതമോ വായിക്കുകയാകും. ഞങ്ങളെ സഹായിക്കാന്‍ വരുന്ന സ്ത്രീകള്‍ ഉച്ചവിശ്രമവും അതിനിടയ്ക്ക് നാട്ടിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ പങ്കുവെക്കുകയും ചെയ്യും. അവര്‍ പറയുന്ന കഥകളിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ എനിക്ക് അജ്ഞാതരാണെങ്കിലും ആ കഥകള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഇടയ്ക്കു പോയി ഇരിക്കാറുണ്ട്. തൊടിയില്‍ കെട്ടിയ പശുക്കളും കിടാങ്ങളും രാവിലെ കഴിച്ച ഭക്ഷണം അയവിറക്കി കൊണ്ട് കിടക്കും. എല്ലാവരുടെയും സംരക്ഷണം ഏറ്റെടുത്തു കൊണ്ട് റാണി ജാഗരൂകയായി തന്‍റെ കൂട്ടില്‍ അക്ഷമയോടെ നില്‍ക്കാറുണ്ട്.

ഇതൊക്കെ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത മധുരമുള്ള പഴയ കഥകള്‍. പുതിയ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാണാനായി ഇപ്പോള്‍ ഞാനും ഒരു ഉച്ചമയക്കത്തിലേക്ക്..!